एकटाच ती वाट चालून निघून आलो....

दु:ख विरह निराशा अपेक्षाभंग सर्व काही सोसले
डॊळ्यातले पाणी आटले रक्तांचे अश्रू निघून आले
विसरून जायचे होते मला सर्व काही पण ते नाही जमले
तीची सावली सुटली नाही तिनेच माझे सर्व काही नेल....

म्हणूऩच मी आज एकटाच ती वाट चालून निघून आलो

प्रेम करायचे प्रेयसीवर तिचा धोका सहन करायचा
हे प्रेमीस असह्य होई जेव्हा जावा त्याचा तोल
नशा तलब बाई लवाजमा जवळ करायचा त्याने
सहन करावा त्याचा हा त्रास त्त्याच्या प्रत्येक आपल्याने

नको झाली ती व्यसने नको झाले सर्व काही ....
म्हणूनच का ती मी वाट चालून निघून आलो

आज मजकडे उरले नव्हते काही
न होते मजकडे कोणी आपले म्हणावेसे
जग होते मज अवतीभोवती पण होतो मी त्या जगात एकटाच
कोणी नव्हते माझी साथ देणारे मला कोणी थांबवणारे

मी मात्र चालतच होतो .... वीट आला त्या एकटेपणाचा त्या दु:खांचा
म्हणूनच आज एकटाच ती वाट चालून निघून आलो