वादळ २

निरभ्र निळे आकाश असते
सर्वत्र हिरवळ पसरलेली असते
निसर्ग राजा खुष असतो
आपल्या स्रुष्टीवर विराजमान झालेला असतो

पण ह्या जगात सु:खी जीवन हे सदा अमान्य असते
हळूच सुसाट वाय्राची चाहूल लागते
काळे ढग भरून येतात
वावटळच जणू चालत येते

अश्याच अनेक वावटळी चालून आल्या
त्या वावटळींचे एक वादळ उसळले
सर्वत्र अंधार पसरला
सारे काही उध्वस्त झाले

ह्या स्रुष्टीत अशी अनेक वादळे येत असतात
सर्व काही उध्वस्त करून जातात
अनेक आयुष्य अशीच रक्तबंबाळ होतात
धरतीवर जणू अंधकार पसरतो पण . . .

पहील्या वादळासारखेच हे वादळ असते
तात्पुरते उध्वस्त करून गेले असले
तरी आशेचे किरण सोडून जाणारे
नवी आयुष्य निर्माण करून जाणारे

हे वादळ जणू सर्व काही संपण्यासाठीच निर्माण होते
सर्व काही उध्वस्त करून जाते पण काहीतरी नवं निर्माण करून जाते
अनेक आयुष्य नष्ट करते
पण नवीन आयुष्य देऊन जाते
पावसाच्या मोहक धारांचा आनंद देऊन जाते
ईंद्रधनुष्याचा आनंद देऊन जाते

वादळ चांगले म्हणावे का वाईट
चांगले पण घडते वाईट सुद्धा घडते
पण एक मात्र नक्कीच ही वादळं . . . . . .
बदल करण्यासाठीच निर्माण होतात
अन बदल करूनच नष्ट होतात