माझी पहीली कविता

कवितांसाठी मज स्वत:साठी
तिच्या असण्यासाठी तिच्या नसण्यासाठी
हातात धरली होती मी लेखणी
शब्दच जणू मज मनात नाच करीत होते

उसळला त्या शब्दांचा नाद आणि मी लिहिली माझी पहीली कविता

कविता करायची होती प्रेयसीसाठी
कविता करायची होती माझ्याच दु:खान्साठी
कविता करायची होती सर्व सर्वांसाठी
शब्दच माझे बोलणार होते माझ्या ओळींतून

तेव्हाच धरला मी मज श्वास आणि लिहिली मी माझी पहिली कविता

ती मला सोडून गेली ह्याला उत्तर नाही
मी आज एकटा का पडलो ह्याला उत्तर नाही
प्रेमात पडलो मलाच मी हरलो ह्याला उत्तर नाही
प्रेम केले मी तिच्यावर जिवापाड पण तिचेही मला उत्तर नाही

सावरले मी मज स्वत:ला डोळे उघडले माझे आज आणि लिहिली मी माझी पहीली कविता

थोर असा मी कोणीच नाही
महानता गाजवू असे मजकडे काहीच नाही
प्रेमात पडलो मी त्या कवितेच्या तिच्या ओळींच्या
पण मला ती कविता कधी भेटलीच नाही

एका किनयावर उभा राहून पाहतो मी तिची वाट
आणि करतो मी माझी पहीली कविता ......

कविता तिच्या आठवणीनसाठी
कविता त्या वेदानांसाठी
कविता त्या प्रत्येक हासयासाठी
कविता त्या प्रत्येक आनंद क्षणासाठी

म्हणूनच एका नव्या उमेदीची वाट पाहून लीहितो मी आज ...
माझी पहिली कविता ....