dead letters

written letters to her
soulful words close to her
those words were everything....
for me from me to her my love..
but.. they left unread... till they became nothing....
to her.......as they are now "Dead Letters".....

pages....left unsaid....
memories...feelings were so untold
waiting for you oh dear....
as time passed by those lines vanished .....
my heart still beats for you...
but you have gone so far away......

compassionate lives come together..
with a passion alive....stays forever
all my life was yours...but you walked away...
fallen apart in broken peaces...
those letters those pages.....
written for you......all are left...."Dead Letters".....

- shashank navalkar

Crazyy..

A fallen angel made me breathless
dark shadows tracing firm darkness
still i am balancing the light within me
but people says im crazy behind me

soothing sound of background music
snoaring hound looked so drastic
man did it sounded that much lazzy
i know hthey think this is all crazzy

honored poet or dishonored poet
i am just nobody...
i be quiet coz its better...
being somebody
showing grace or feeling disgraced
i know i am not crazy it thats what i've said

writing poem so weird like
nobody ever heard
oh man.. i am a learner ..
dont put me over your head..
people says this is all hazy...
then why read if you call me crazy...

sometimes you will know

- shashank navalkar 20-12-2010

अनुभव

वाट बघत राहीलो
वाट बघत राहीलो
कधीच परत आली नाहीस
तुझ्याच आठवणींत गुंतत राहीलो...

प्रवास आयुष्याचा
तुझ्यासवे योजिला होता
का कोण जाणे तुझा दुरावा...
त्याने मोजला होता...

किनाराही साक्ष देत होता
माझा हा भीषण एकांत
तुझ्याविना जगण्याच्या सवयीस
शांतपणे दाद देत होता

हरलो खरच मी हरलो
आयुष्याच्या स्पर्धेत मी पडलो
आता कशासाठीच शर्यत नाही
कासव,ससा होता होता...
वाटेतला दगडच मी ठरलो

खरच देवा शिक्षा दिलीस
एकटं राहण्याची एक वेगळीच..
दुवा दिलीस
आता तिला पुन्हा मिळवणेही...
झाले असंभव
खरडतोय डायरी अन माझा हा भयाण अनुभव

- शशांक नवलकर २०/१२/२०१०

अबोल्या आठवणी...

सावरलेस बरे तू स्वत:ला
सोडून मला असा बिथरलेला...
हरकत नाही...आजकाल चालायचच
म्हणूनच समजावतोय स्वत:ला..........

तू गेलीस अन खूणा तुझ्या उरलेल्या
काही अलगदपणे सामवलेल्या....
आठवणींच्या सोबत अमर राहतील अश्या...
तर काही अचानक ओरबाडलेल्या

खूप काही बोलायचे राहून गेले...
तुझ्याजवळ व्यक्त करायचे राहून गेले
खेळ मांडला होता सर्व प्रश्नोत्तरांचा..
उरल्या होत्या फक्त ओळी...
काय करू आता ह्या सर्व पत्रांचं

एक एक शब्द वाचताना अश्रू ढासळले
जणू तो विधाताही मला सोबत देत होता
म्हणूनच माझ्यासकट उभे आभाळही भरून आले
कदाचित तोही एक वेगळीच पाऊसकविता लिहीत होता

अबोल्या आठवणीही मला सतावतात
तरीही त्या माझ्याशीच बोलायला येतात
वाटते पुसून टाकावं सारे काही...
पण पुन्हा नवी चित्र...नव्याने निर्माण होतात

पावलं माझी सुद्धा आता निराश झाली..
तुझ्या शोधात तीही आता हताश झाली
शर्यंत लागलीहोती जणू पाऊलखूणांची
काय करू ओढ लागली होती अजुनही तुझ्या सहवासाची

- शशांक नवलकर १६-१२-२०१०

रेघोट्या

गिरवता गिरवता हात खरडले
कधी कधी रक्तानी हातही बरबटले
हस्तरेशा ही गिरवल्या
नशीबाच्या रेशाही गिरवल्या..
रंग बदलत होत्या त्या रेघोट्या..

नाती बांधली..तोडली पुन्हा जोडली
काही हरवली काही सापडली काही..कालावश
अश्याच नात्यांच्या शोधात...
नकळतच मला त्या शोधत होत्या
रेघोटया.....

असं खूप सारं मनात घेऊन फिरत होतो
अनुत्तरीत प्रश्नांची उत्तरं शोधत होतो
निराश हताश सावकाश बसलो होतो...
तितक्यात एक मुलगा जवळ आला...
म्हणाला......
दादा दादा.... माझ्या हातावर ह्या रेषा...
काय सांगतात...

- शशांक नवलकर १४/१२/२०१०

too bad dream....

कसातरी वेळातनं वेळ काढत आलो..
तिला खास भेटण्यासाठी...
हातात नेहमीप्रमाणे गुलाबाचं फूल ...
फक्त तिलाच देण्यासाठी
तिला माझं भेटणं काही विषेष नव्हतं
पण मलाच ते खूप खास होतं
आज दिवस होता आमच्या मिलनाचा...
अहो जास्त विचार करू नका....
म्हणजे....आमच्या पहिल्या भेटीचा...
ती आली..
मी मात्र तिला पाहूनच हरवलो होतो..
तिच्या त्या लावण्याकडे बघता बघता..
स्व:ताच स्वत:ला शोधता-शोधता सापडलो होतो
क्षणातचं जवळं येऊनी थोबाडीत मारली...
का कशासाठी कळे ना..
पण त्या बेधुंद अवस्थेत..चांगलीच धुंद उडाली...
तीही मला एकटक बघत होती..
ओठांना काही तरी सांगायचे होते
पण शब्द ओठी येत नव्हते...
मला ही तिला काहीतरी सांगयचे होते..
पण काय करू यार...खरच मला धाडस होत नव्हते......
क्षण..क्षण..क्षणभंगूर झालो दोघे असे....
कोणालाच कळे ना ते आता बोलू तरी कसे
अखेर तिनंच पुढाकार घेऊनी..
म्ह्णाली...
प्रेम करतोस ना माझ्यावर...
मग वेळ का लावलास इतका...
बोल ना "आय लव्ह यू"
ओठी शब्द ते गुणगुणत होतो...
पण पुन्हा धुंद-बेधुंद क्रिया रिपीट झाली...
फक्त फरक एकच होता..
की ते एक भीषण स्वप्न होते...
आणि तुम्ही वाचताय काय...
चला निघा...आता माझी झोप उडाली...

- शशांक नवलकर ०५-१२-२०१०

एक बार माफ कर दो....

दोस्त हू तुम्हारा...
शायद दुश्मन बना दिया है....
कभी ऐसे सोचा न था....
यु मोड लेगी कभी...हमारी-तुम्हारी दोस्ती.....

बस एक छोटीसी ख्वाहिश ...
तुम्हारा अच्छा दोस्त बन सकू
ऐसे रूठ कर तुम नाराज ना होना...
क्योंकी बोहोत ही खूबसूरत है...अपनी दोस्ती...

अफसोस अब मुझेभी होता है...
तुमसे बात कर तुम्हारा वो गुस्सा होना...
शायद ही जिकर होगा कभी इस बारे मै...
वादा है मेरा...निभाना है....इस तरह है...हमारी दोस्ती...

खफा अब मैं भी हू...
तुम्हारे चले जाने से...
खफा अब मैं भी हू...
तुम्हारे मुझपर यू रूठ जाने से...

बस एक बार माफ कर दो ना .....

- शशांक नवलकर ०५-१२-२०१०

nightmare at mind street .......

rabid brinstorms demolished my intentions
stupid materialistic drastic intuitions........
all these happens when i made such creations

ohh god why u make me fall into this
i couldnt belive all i wanted will get such a miss
anyways i saw a cute little baby girl giving me a flying kiss

why am i writing some boring lines...
whisky beer and international wines
are they all'so stupid reading such a rhymes

never thought such a bad day...
but some one said leave it na just smile and play
thats why i smiled and end that day ........

writing such a poem... is not a dream
not that movie nightmare at elm street......
its a poem made by me "hehe" "nightmare at mind street"

- shashank navalkar 0135hrs 01-12-2010

a one स्टेप मदर...

एकदा मला भेटायचय...
भरभरून तुझ्याशी बोलायचय...
काळजात रूतलेल्या भावनांना
तुझ्यासवे थरथरल्या ओठानी...सजवायचय....
पण तू मला ऐकशील का रे ....
उरात उसळणा-या त्या छोट्या आशेचं एक स्वप्नं....

खूप काही बोलला होतास...
दोघं एक होऊ...
एकत्र आपले नवं विश्व घडवू...
एकटाच निघून गेलास मला एकटं सोडून .
एकच मोठी चुक केली...........
माझ्याच पोटी निघून गेलास..सारे काही कोलमडून

संपवून जावे सर्व काही....संपवूनी स्वत:ला..
ठरवूनी झाले सारे काही...पण काहीच घडले नाही...
सारे काही पुसून टाकावे पण ठळक असे काहीच मिटले नाही...
उद्रेक मनाचा कोणीच थांबवला नाही...
उद्रेक मज उराचाही कोणीच थांबवला नाही...

जगतेय जरी आयुष्य आता...
श्वासही माजे उरलेत फक्त त्या जीवासाठी...
जगायचे आहे आता प्रेम फक्त त्याच्यासाठी
बस झाली आता ही रड-कविता...
आयुष्य आहे आता माझे फक्त त्या तान्हुल्यासाठी...
जगायच आहे आता हसत खेळत फक्त.............

एकच सांगेन...हे जन्मदात्या...हे विधात्या...
जन्म माझा हिरावून घे...पण उमलणा-या कळींना.......
जन्म घेऊ दे.........उमलू दे...... एक नवी किरण बघू दे........

- shashank navalkar 2210hrs 01-12-10