पण... ते जगणे राहून गेले

ठरवले..... नाही पहायच तिथे ........
नाही राहीले पहायचे तिथे
ठरवले सारे विसरूनी जगायचे...
काहीच विसरलो नाही पण जगायचे राहून गेले.........
आठवतात त्या आठवणी...
आठवते ती जागा...
आठवते ते college
नवी पहाट..
नव आयुष्य ... सारे काही नव्याने..
ठरवले होते सर्व काही नव्याने
आजही वाटे सारे कालच घडलेले..
आजही बिथरतो आठवूनी ते सारे घडलेले....
आठवणींच्या गर्दीत सारे असे का बिघडले...
नाही कधी हे कोडे माझ्या मनी उलगडले............
त्या काही दिवसाच्या प्रेमात.....
विसरून गेलो होतो मी मज स्वत:ला...
हो......होते ते काही दिवसांचे प्रेम...
तिच्यावर केलेल खर-खुर प्रेम...
का? मला ती काही दिवसात सोडून गेली........
पुन्हा उभा राहीलेलो मी......मला मोडून गेली
हे जीवन दिधले त्या विधात्याने......
मग का ती माझा जीव घेऊन निघून गेली
लाल रक्तांनी लिहेलेले प्रेमपत्र....
हाती माझ्या सोडून गेली
लिहीले होते............
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
मनी माझ्या स्वप्न तुझे.........
स्वप्नी फक्त तुच असे...........
नाही जगणे आता तुझ्याविना........
काय करू हे आयुष्य आता तुझ्याविना........
रे सख्या पाहीलास का हा नियतीचा खेळ
त्या विधात्यालाही नको आहे आपला मेळ...
म्हणूनच संपवते आहे हा लपंडावाचा खेळ.......
सोडूनी जाता तुला मझसवे देऊन जाते हे पत्र.
लिहूनी माझ्याच रक्तानी.......
अल्विदा................................................
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
ठरवले नाही पहायचे पुन्हा तिथे......
तरीही पहातो मी तिथे........
दिसतेस तू........
हसतेस तू........
दिसेनासी होतेस तू..........
आठवणींत तुझ्या आता सरतो दिवस
ठरवले आयुष्य नव्याने जगायचे
पण ते जगणे राहून गेले

शशांक नवलकर १२/०६/२००९ पण... ते जगणे राहून गेले