Thursday, March 27, 2008

काजव्यांच्या प्रकाशात


अंधारातील फुले वेचता
पडावं चांदण अंधारातच
निस्तेज अव्यक्त मन
व्हावे तेजपूर्ण चंद्र्प्रकाशाने

आयुष्यातील अंधार दूर करावा
अंत:करणातील प्रकाशानेच
मना-मनातील अंधार संपेल
मनातील प्रकाशानेच..

प्रेमामधला अंधार,अविश्वास
नाहीसा करावा प्रेमाच्याच प्रकाशाने
अंधारातून मार्ग काढतो….माझ्याच प्रकाशाने

अशाच काळोखी वाटेत
असावी त्या काजव्यांची साथ
दाखवावा त्यांनी प्रकाश

त्या प्रकाशवाटेत चालत जावे…चालत जावे

2 comments:

मोरपीस said...

आपल्या कवितांचे विश्व फ़ार सुंदर आहे

Unknown said...

ho kharach tuzya kavitanche vishv khup chan aahe .