खेळ

पाहत होतो मी तो खेळ
खेळ मज आयुष्याचा
खेळ तिच्या सावल्यांचा
कोणीच थांबवणार नव्हते तिथे

प्रेमात तिच्या पडलो मी
नात्यात कसा गुरफटलो मी
पण तिच्यासाठी कसा फरफटलो मी
बघत होते सर्व पण कोणीच धावले नाही मजसाठी

खूप त्रास सहन केला
दु:ख यातनांमध्ये जीव निघुन गेला
ती पाहत होती मला उभी राहून
देव सुद्धा पाहत होता माझ्या आयुष्याचा खेळ

शेवटी वाटले संपवावा हा खेळ
मुक्त व्हावे त्या भावनांतून-यातनांतून
तिला विसरणे सोपे नाही..पण आठवणेही कठीण
काट्यांच्या हे खेळामध्ये रक्तबंबाळ झालो मी...

कोणी न आले मज अश्रू पुसणारे
एकटाच का मी होतो तिथे
जगीन मी एकटाच तिथवर
पण आज हवे आहे कोणीतरी मज हे सांगणारे...

थांबव हा खेळ नको खेळू तो एकटाच