Sunday, February 3, 2008

होते ते क्षण आनंदाचे



अश्रू वाहून गेले काळोख निघून गेला
उमटले चेहय्रावर हसू प्रकाश उजळला आज
नव्हते दु:खा़चे सावट मज मनावर अंत:करणावर
वादळ चक्रव्यूह अंधार सर्व काही संपले होते

आज ते दिवस आले होते हो होते ते क्षण आनंदाचे

प्रत्येक क्षण अनेकदा जगावासा वाटत होता
पुन्हा कधी तो जाउ नये इतका हवाहवासा वाटत होता
विझला होता तो अंधविश्वास तो काळोख आज कायमचा
उजळला होता तो आत्मविश्वास पसरला होता सर्वत्र प्रकाश

कोणासाठी ही थांबले नाहीत ते दिवस येणे होते ते क्षण आनंदाचे

उदास मन माझे राहीले नव्हते
आज नभ जणू आनंदाने भरून आले होते
अश्या अनेक +ve कविता लिहाव्याश्य वाटत होत्या
आज आयुष्यात दु:ख मावतच नव्हते सु:खच होते सर्वत्र

जगात आज सर्व काही उल्हासित होते कारण होते ते क्षण आनंदाचे

कोणीतरी तिला सांगेल का रडू नकोस आज
तुझ्या प्रेमात विश्व कधीच नव्हते पण विश्वात प्रेम पुनश्व मिळेल
जर मनात असेल तेवढी इच्छा आणि आस्था तर ते प्रेम पुनश्च मिळेल
नको सोडूस कधी जिद्द प्रेमात सगळे काही माफ हीच जिद्द

दु:खानी माझे प्रेम आज खुंटणार नव्हते आहेत हे आता क्षण आनंदाचे

आयुष्यातील दु:खांना करा आज तुम्ही नाहीसं
पत्येक क्षण तुम्ही बनवाल अनमोल प्रकाशाकडे लोटा
नका बघू आयुष्यात फायदा आणि कसलाच तोटा
आयुष्य जगत राहा आनंदाने आत्मविश्वासाने

परिचय होतो आहे तुमचा ह्या जगाला कारण आले आहेत आज हे क्षण आनंदाचे

No comments: