क्षणही अपुरे पडले सारे आयुष्य जगण्यासाठी...
का? कशासाठी..कोणासाठी....तुझ्यासाठी!...
अंधार दिलास काळोख दिलास...
आज जगेन त्या प्रकाशासाठी....
वादळे दिलीस पाऊस दिलास...
ओल्या आठवणी....फक्त माझ्यासाठीच..
जगायच होते तिच्यासाठी...पण स्वत:साठी??
व्याकूळ झालो त्या क्षणासाठी..अन आज..!!
खूप जगायचय पण क्षण कमी आहेत....
कारण....मुठीतली वाळू निसटत आहे..
तेजस्वी ज्योतीसारखं जळायचय...
पण आगही थांबत नाहीए आज...जाळण्यासाठी..
मी विदूषक झालो...हसवण्यासाठी...
पण कोणीच हसले नाही...म्हणून मी....
आज फक्त एकदाच.......
जगायचय....भरभरून आयुष्य...
उद्या............
जाण्यासाठी.....
- शशांक नवलकर २३-८-२०१०
No comments:
Post a Comment