असेच असते का हे "वात्सल्याचे देणे".............

नवी वधू सुंदर नटलेली
मितभाषी ती होती अबोली..
ना कोणांस उमगला तो अबोला..
अवकाश उलटतता एक कळी उमलली....

गर्भवती माय ती हळूच हसली
तान्ह्यास जन्मता कळवळून ऊठली..
घडविलास निसर्गा तू खेळ असला...
अकस्मात घडला दोन मातांचा संबंध कसला
वेळी एकच जन्म दोन अर्भकांचा झाला

निसर्गही खेळी तो खेळ कसला...
पाहूनी हा खेळ आज तोही निशब्द झाला...
दोन्ही मातांना तान्हूल्याचा जन्म झाला
पण,....
जन्म देता एका मातेची सजली सुंदर कहाणी
जन्म देता संपली होती दुसय्रा मातेची जीवन कहाणी...

पोटी खेळल रूपवती मातेचे फुल...
कुस्करले जात होते गळून पडलेले फूल
अबोल ती आज बोलून उठली...
म्हणली....
नाही दिले कोणी यांस मातृत्वाचे देणे.......
देईन मी ह्या अर्भकास मज वात्सल्याचे देणे....

न जाणता त्या अर्भकाची जननी...
झाली ती यशोदा देवकीरूपी जननी..
विचारले तिने आज देवाला...
ममताही कमी पडे ते कसले देणे...
असेच असते का हे "वात्सल्याचे देणे"