तुला पटवता पटवता आले नाकी नऊ
पण तू मला काही पटत नाहीस
आयुष्याचा इतिहास-भूगोल करून झाला
तरी तुझा विश्वास काही बसत नाही
आता तुला जिंकू तरी कसे
काय करू सांग स्वप्नात पण तूच असे
प्रिये एकदा हो म्हणतेस का
तू माझा मी तुझी म्हणतेस का
लिहीतो ह्य ओळी पहीलाच
पोरगी पटवायला कविता ही पहीलाच
म्हणेन.. "अब मान भी जाओ मेरी जान..."
म्हणू नकोस... "चल हट यू इडियट.."
प्रेमात पडून झालाय डोक्याचा हा भुका
करतोय का मी आता इवल्या इवल्या चुका
कधीतरी माझ्यासाठी तू येशील काय...
प्रिये या राज्याची तू राणी होशील काय
No comments:
Post a Comment