पुन्हा नवी सुरूवात....

आयुष्याची नवी सुरूवात....
प्रथम करावी की शेवटी....
.
.
नेहमी काहीतरी वेगळंच ठरतं
श्वासही थांबतातच शेवटी...
पण अगदी शेवटालाही.....
.
.
नवीन श्वासो-श्वास...चालूच
खरच म्हणतो कधी कधी...
संपवावं सारच काही....
.
.
पण काहीना काही सूरू होतंच...
प्रत्येक ओळीचा शेवट....
एक नवी सूरूवात असतेच...
.
.
पण मग नवी कविता सुचणार कशी...

० शशांक

जमलेच तर...

जमलेच तर....
माझी आठवण मनातून काढ...

खूप सोसले तुझ्यासाठी...
अश्रू आटले...गोठले...थांबले
आता रक्तांचे अश्रू येणे बाकी....
जमलेच तर...
माझी आठवण मनातून काढ

काळ जणू थांबयचा...
तू प्रसन्नतेने माझ्याशी बोलायचीस
तुझ्या हसण्यात उठून दिसणारी खळी....
त्या करप्ट मेमरी कार्डातली एकुलती एक इमेज....
काढून टाकली...
जमलेच तर...
माझी आठवण मनातून काढ....

कविताही तुझ्यावर पूर्वी खूप करायचो...
तू वाचायचीस खूप खूष व्हायचो...
आज मला ते दिवस आठवतात...
पण त्या आठवणींचं काय करू...
तू नसल्याचे...क्षण सतावतात....

खंत वाटते...
पण आता मला जगायचय..
माझ्यासाठी...माझ्या स्वप्नांसाठी

बस ही एक शेवटची कविता....
तूला पाठवतोय....
जमलेच तर...
माझी आठवण मनातून काढ....

- शशांक नवलकर १७-७-२०११

colorfull पाऊस....

वाट पाहूनी कंटाळलो
त्या आठवणी आठवूनही..
आजकाल भिजणे होत नव्हते....
सारे शब्दही सुके सुके..
शेवटी कागद चुरगळून फेकून दिला...
=============================
काही से थेंब अवतरले...
म्हंटलं असेल वरच्याची कॄपा...
"देवा बद्दल नाही बोललो"
पण तो पाऊस होता...
अखेर काहीतरी लिहीणे झालेच....
==============================​=
रंग मातीचा ओलावला...
तो स्पर्श अंतर्मनास गहिवरला....
शब्द आज चिंब करून जात होते...
पण मला तर भिजावसंच वाटते

पावसातले रंग बघितले..
काळ्या मातीत विरघळणारे...
लाल मातीत विरघळणारे...
अन अनेक रंग बदलणारे....

आठवणी पण सगळ्या रंगीत...
जणू एखादा colour splash"
मग त्या असो २६ जुलै......
अन असो ११ जुलै....
तो पाऊस....ते रंग आणि आठवणी.....

प्रेम म्हणतात पावसात रंगते..
नको तो प्रेमरंग...
हल्ली प्रेम कविता...
जाऊ द्या...भरपूर लिहीलं प्रेमावर
हा...पण तो पाऊस आठवतो
फक्त तिच्या त्या भिजण्यासाठीच....

चला... एक कविता लिहीलीच..
खरच रंग पावसाचे इतके होते..??
की तो पाऊसच होता.."COLORFULLLLLLLL"

- शशांक नवलकर