Saturday, September 12, 2009

ती पायवाट...


ती पायवाट...
ती वाट चालताना
नेहमीच आजु-बाजुला बघत राहीलो
काटा रूतला हळूच चालताना
अन ती पावलच रक्तबंबाळ होत गेली

लाल रक्तांची पायवाट
चालायची सवयच झाली
काटयाकाटयातून वाट काढायची
अन चालत जायची ती पायवाट

रूतल्या काट्यांनी चालायचा
सरावच झाला...

खंत वाटते आता
ती वाट चालताना.............

काटयाकाटयातून चालण्याची
सवय मोडूनच गेली
ती पायवाट चालायची सोडूनच दिली..................

- शशांक नवलकर ११-०९-०९

No comments: